How to Make an Effing Snowman

Una sa lahat, gusto ko ng bagong header.  Kaya lang superdooper-obsolete na ang computer ko, kulang na lang monochrome ang monitor.  Di tuloy ako makagawa ng maganda at medyo cool na header.  Siguro eh as early as now eh naramdaman mong whine post ito kaya gusto mo nang itigil ang pagbabasa.  Well, manahimik ka.  Basta, gusto ko ng bagong header.

Pangalawa, lahat ng kantang pamasko na patungkol sa niyebe tulad ng Jingle Bells, Frosty the Snowman at White Christmas ay hindi totoo.   Hindi masaya ang may snow.  Or rather, masaya lang siya sa unang tatlong araw.  Pagkatapos noon, puro lamig, hinagpis at paghihirap ang kasunod.  Parang married life lang.

Kaninang umaga eh kinaladkad ako ni Elina, ang anak ng femme de menage namin (read: katulong), papalabas ng bahay upang gumawa ng snowman.  “Parce que, mon frère, maintenant est le jour parfait pour faire un bonhomme de niege!”  patalbog-talbog niyang wika.

Snowman.  Bata pa ako eh naiimagine ko na kung ano ang snowman.  Pero matapos ang mahigit na isang buwan sa niyebe eh parang ayoko nang matutunan kung paano gumawa ng snowman.  Naranasan ko nang madulas sa daan habang naglalakad dahil natunaw ang snow pero nagyelo ulit.  Mistulang ibinalibag ako ni Stone Cold sa malamig na aspalto.  Buti na lang kamo’t may soot akong sando, t-shirt, polo, thermal, pullover, cardigan, jacket, scarf, bonnet at wintercoat nung lumabas ako kaya parang nahiga lang ako sa patungpatong na damit.  Naranasan ko na ring dumulas ang kotse ko (may sarili akong kotse dito, sosyal! hehe… isang Peugeot na pre-owned-by-everyone) sa ibabaw ng niyebe dahil punyemas, biglang may tumawid na kuneho (Boni, ikaw ba yan) sa harapan ko.  Napapreno ako kahit na 20 kmph ang takbo ko, out of habit, or out of awa sa rabbit.  Number one rule sa pagmamaneho sa ibabaw ng niyebe:  hangga’t di ka nakakarating sa garahe mo, huwag kang pepreno.  Hayun, dumulas ang kotse.  Kumanan ako para umiwas sa mga makakasalubong ko.  Hayun, lalo akong kumaliwa.  Buti na lang wala akong nabangga.  Haynako.  Sana may bago na akong header…

Ang parusa pa eh araw-araw, bago ako bumili ng tinapay na pantanghalian at hapunan namin eh nagsho-shovel pa ako ng snow sa driveway.  Magaan lang naman pero sige subukan mong pawisan sa -2degC na klima, ewan lang kung di ka magkasakit.  Basta ako, gusto ko ng bagong header.

Anyway, eto’t natagpuan ko na lang ang sarili kong hila-hila ni Elina papunta sa likodbahay upang gumawa ng bonhomme de niege.  Haul-habol naman kami ng nanay niyang si Isabelle para bigyan kami ng butones, scarf at garden hat para i-accesorize sa snowman.  In no time, all-fours kami sa lupa para magrolyo ng snow.  Madali lang sa una kasi true to the meaning of snowball effect, lumalaki ang snowball habang gumugulong sa snow.   Yun nga lang, kapag malaki na, anghirap nang irolyo.  Para ka nang naggugulong ng sako ng bigas.  Haay, ano kaya ang feeling ng may bago at cool na cool na header?

Hayun, nagawa na namin ang unang snowman.  Disappointed ako.  Para lang siyang tumpok ng niyebe na pinala ko tuwing umaga.  Sabi ng nanay ni Elina, picturan ko raw.  Sa pangit na yan, pipicturan ko?  Pero I obliged.  Kasi nga gusto ko ng bagong header.

Andumi at malformed ang snowman kasi umihip ang southern wind kagabi, natunaw medyo ang snow at nagputik.  Pero masaya na rin ako kasi at least eh natapos na ang snowman.  Yehey, makakabalik na ako ng bahay kung saan may heater at may kape!  Grabe. kulang na lang, magandang header!

“Frère Outeuil, je crois que notre bonhomme de neige doit avoir une petite amie!”   Tingnan mo ang batang ito, onse anyos pa lang, pagsu-syota na agad ang nasa isip.  Osya, gawan ng girlfriend ang snowman.  Bilog-bilog ng snow, etc.  Nilagyan pa ni Elina ng buhok na pine twigs ang snow-GF.  Dahil giniginaw na ako sige na lang kung anong mangyari, basta mairaus din.  Pero guess what?  Gusto ko ng bagong header.

“Alors, maintenant, on fait aussi un petit bébé de neige,” deklara ni Elina.  Ano ba, ineng?  Akala ko ba eh pro-contraceptive ang Pranses?  Aba eh mag-aanak agad, at apurado pa, ni di pa nga kasal.  Sige gawa naman ako ng baby snowman.   Tulad ng mga magulang niya, ampangit ng baby smowman.  Di kasi ako nag-eenjoy.  Kung header sana itong ginagawa ko, masaya siguro ako.

“Frère Outeuil, je voudrais le bébé être proche de son papa!”   Ang batang ito, andaming kapritso.  Sige, ilipat sa tabi ng tatay ang snowtiyanak.  Naninigas na ang daliri ko dahil tagos na ang lamig sa gloves ko.  Kapag ang batang ito, humiling pa ng bahay at kotse para sa mag-anak na niyebe…  tuloy, naisip ko:  Sana may bago na akong header.

Heto ang snowman. or rather snowmonsters.

ang magtatay na abominable snowmen

 

ang girlfriend ng snowman

lovechild ng snow couple

with Elina

Bago nga pala ako magwakas with my stainglass window of the day eh bisitahin nyo naman ang link na ito.  Bida kasi ako dito.  Thanks!

Eto na ang aking istenglas wendu opdadi.

rosette window of the Chapelle de Parménie

 

Again, sa mga Lasallista dyan, kuha ko ang picture na ito sa Parménie, isang mahalagang lugar sa buhay ni St. John Baptist De Lasalle.  Malakas ang hinala ko na Mother and Child ang stainglass na ito.  Anyway, heto ang tunay na Mother and Child, ang isang version ng Pieta na natagpuan ko rin nasa loob ng chapel.  Sensya na’t madalian lang ang mga pictures na ito.  Superdilim pa sa chapel.  As useless, pwede ulit i-click ang mga pictures to enlarge. 

Pieta

 

God bless! (Sana mayroong mag-offer na gagawa ng header ko…)