Mga Sure-Fire Tips para Hindi Antukin sa Simbahan

Una sa lahat, welcome kay Atticus, kay Luna, kay Jesshua, kay Ikay, kay Bluguy at kay Katpusa sa blogroll ko!  Mga kabisyo, tangkilikin din po natin ang mga kabaliwan nila sa blogs nila.ü

Pangalawa,  maraming maraming salamat kila Malen at Menard sa offers nilang Datkom.  Nakakataba po ng puso pero parang di pa po ready si Utoy sa Big League. Pasensya na po.  Atsaka po, may naoohan na rin kasi ako.  Hehe…  Maraming salamat po ulit!  Touched po ako!

Pangatlo, i-click nyo ito at dalawin nyo ang mga bagong listang baguhan sa ating Hellish Links, Heavenly Blogs.ü

Panglast, patawad po kung di ako nakakablog-hop.   May sinalihan kasi akong theological discussion group dito sa kabundukan tapos yung mga reading materials eh kailangang itranslate ko pa from French to English para lang maintindihan ko.  Syempre, ita-translate ko naman from English to French ang reflections ko para sila naman ang makaintindi sa akin.  Anim na documents ang lagi kong tina-translate every week.   Diba, easy lang.  Maning mani.  Parang gusto ko nang mamatay.

* * * * *

Isa sa mga pinaka-common na problema ng isang karaniwang Kristiyano tuwing siya’y dumadalo ng Holy Mass o ng Sunday Bible Service ay ang labanan ang antok.  Automatic yan na pag-upong pag-upo natin para sa First Reading eh parang nagbu-book na agad tayo ng flight papuntang dreamland.   Yung tipong sana di ka na nagpakahirap na maligo at magpaka-japorms:  Nagpajama ka na lang sana para mas komportable pa ang sleep-over mo sa simbahan.

Henywey, alam ko naman na may honest effort talaga ang marami sa atin upang labanan ang antok sa Misa.  Yung tipong isang oras na pakikipagbuno na wag mapikit o tumangu-tango na parang aso sa dashboard ng kotse ang ulo natin sa sobrang antok lalo na during the readings at homily ni Pads (yan ang tawag namin sa mga pari sa seminaryo).  Kaya naman, narito si Kuya Utoy ninyo upang magbahagi sa inyo ng mga tried and tested stay-awake-in-the-Church tips na tyak hindi itinuro sa inyo ni Miss Pacheco at ni Sr. Catherine sa Catechism at Christian Living Class.  Eto na.  Go.

1. HUWAG MAGPUYAT.  

Matulog ng maaga.  Itigil na ang panonood ng XXX at Imbestigador para lang makakita ng mga KTV at massage parlor na nire-raid.  Masyado nang gabi yan.  Hintayin nyo na lang sa Youtube ang mga ito.  Iwasan din ang sobrang nightlife tuwing Sabado.  Kaya nga may TGIF, dahil Biyernes talaga ang allotted na schedule upang umattend ng rave parties at mga inuman sa kanto.  Kung blogger ka naman eh wag kang masyadong magbloghop tuwing sabado ng gabi.  Maaari mo namang gawin ito during coffee break sa trabaho, diba?   Sus, pakipot ka pa eh yung pagsulat mo nga ng mga posts eh during office hours mo ginagawa.  Basta the point is, not on Saturday night.  Kung may asawa ka naman ay agahan ninyo ni Beh o ni Twit-hart ang pagpasok ng kwarto para mag-loving-loving, para maaga rin kayong matapos at makatulog ng maaga.  Come Sunday morn, Fulfilled ka na, hindi pa puyat, diba?

2. READ THY MISSALETTE. 

Madalas kasi, ang mga inaantok sa simbahan ay yung mga visual na tao, yung mga taong dapat may nakikitang mga bagay para makuha ang attention.   Sabi ni Kapitan Basa sa isang unaired episode ng Batibot,  reading lang ang katapat nyan.  Kapag nagbasa ka ng misalette (o Euchalette sa ibang parokya) eh mas mauunawaan mo pa kung ano ang mga readings, at madalas, may magandang reflection ding nakapublish doon na pwedeng pangsupplement sa homily ni Pads.  Mas maganda kung habang nagbabasa ng lector eh sinasabayan mo siya then aabangan mo ang mga mispronounced o overpronounced words like “Bleyz de Lowhd, Dyerooohzalem;  Zzziown, freysh yowh Gawd.”  Look for difficult words like terebinth, sanhedrin, parousia, anamnesis, Caphernaüm, and nakakapagpabagabag.  Try to find their meaning and try to pronounce them yourself.  Sige, repeat mo:  nakakapagpabagabag, nakakapagpabagabag, nakakapagpabagabag… 

3.  SEARCH FOR YOUR FAVORITE PREACHER.  

At any given Sunday, kapag nakatulog tayo sa simbahan, ang culprit lagi eh ang homily ni Father o ang witnessing ni Reverend Pastor.  Haynako, plis lang.   Tinutulugan mo ba ang Boss mo kapag pinatawag ka niya sa opisina para kwentuhan ka lang tungkol sa mga pangyayari sa kasalan sa Tuguegarao kung saan sya nag-ninong?  Tinutulugan mo ba ang asawa o syota o ermats mo kapag naglilitanya na sya ng mga na-accomplish nya maghapon, samantalang ikaw, damuhu ka, wala ka nang inatupag kundi ang pagba-blog?  Hindi diba.  Basta ang sagot ko kapag may reklamo ka sa preaching ng pari o pastor nyo, mag-parish-hopping ka (diba, parang bloghop lang.).  Kung wala ka na talagang magagawa dahil si Reverend o si Father lang ang natatanging pastol ng mga nababagot na kawan, simple lang ang dapat gawin.  Magdownload ng homily from the internet!  Nagkalat ang mga paring ipinangangalandakan sa blogosphere ang kanilang obra maestrang sermon.  Pili ka lang, print the homily of choice then kapag homily time na, basahin mo.  Then don’t stop there, make a comparison, i-juxtapose at gamitan ng mga nalalaman mo about literary criticisms.  Tingnan kung sinong mas patok, sino ang mas pasok, sino ang mas bulok.   Pero eto, honest opinion lang, dito sa France, ang homily ng pari, sobrang seryoso, other-worldly, walang jokes o pop culture references pero bakit ganun?  patok na patok sa mga Pranses.  Kung ang same homily na ito eh ide-deliver sa simbahang Pinoy, tiyak, di pa tapos ang homily eh makakarinig ka na chorus ng hilik, may second voice at descant pa.   Bottomline:  Para sa Pinoy, ang isang good preacher ay komedyante, yung tipong mala-Library o Punchline ang humor ni Pads (short for Padre), di bale nang walang kinalaman sa Gospel ang kanyang pinagsasasabi.  Sad, pero ito talaga ang pamantayan natin.

4. SING YOUR HEART OUT! 

Di na kinakaya ng toothpick  na mapanatiling dilat ang mga mata mo?  Sige, kapatid, bumirit ka kapag kantahan time na!  Lagyan mo ng kuluteyshens (as per Mamita Pilita Corales of Philippine Idol) ang grooves mo.  Kung gusto mo eh magheadbang ka pa.  Oltogedernaw!!!: “Purihin ang Panginoon (Yeah!), 
Umawit ng kagalakan (Beybeh…),
At tugtugin ang gitara (**insert Air Guitar here**)
at ang kaaya-ayang lira… (Oohhhoohoouhhh…please, please!)”

Pero hindi eh.  Sabado night, halos malagot ang litid natin sa kakapilit abutin ang mga kanta nina Didith Reyes, Aegis at Michael Learns To Rock para lang tumaas ang score sa Ikstrem Majikseng, pero pagdating sa simbahan eh para tayong mga basang kuting kung ibulong ang mga kanta.  Ewan ko ba kung anong ikinahihiya natin sa loob ng simbahan.  Hindi ka naman paparusahan ng Diyos kung mala-American Idol audition reject ang boses mo ah.  Eto ang tip ko, know the lyrics of the songs on your parish and memorize them.  Pramis, nakakatouch yan, love songs ang dating.  Kung medyo extreme ka eh gumawa ka ng top ten chart ng mga church songs.  I-update mo every Sunday then i-blog mo.  Then timbrehan mo ako.  Sigurado, dadalawin ko ang ang blog mo linggo-linggo. Pangako yan.

5. COME JOIN THE FUN! 

An idle mind is the Devil’s workshop.  Utoy’s mind also, but that’s besides the point.  Ang gusto ko lang sabihin eh para di ka antukin sa loob ng simbahan ay ang gawing abala ang sarili.  Pero di ko sinabing mag-snake game ka o sudoku during the Mass o Worship Service.  The legit manner to be profitably occupied sa simbahan ay ang pagsali sa mga small roles during the Misa or Worship.  Kung madalas 90+ ang score mo sa videoke eh sumali ka sa choir.   Kung gusto mong magkasyota agad eh mag-apply kang gitarista o organista sa simbahan.  Kung mukha ka pang 8 years old eh mag-sacristan ka.  Kung mukha ka namang 68 years old na eh lay minister or collector ang saktong roles para sayo.  Kung AB English ka eh swak na swak kang maging lector.  Kung may pagkabossy kang tao at likas na pala-utos, practisin mo lang ang mga linyang  “Magsiupo ang lahat!  Magsitayo ang lahat!  Magsiluhod ang lahat!”  delivered at the right moment and presto, commentator ka na!  Pramis, di ka na aantukin.  At di lang yan, may fringe benefits pa yan like uniform, libreng meryenda sa parish hall, free access sa mga tsismis ng parokya, etc…  Odiba, worth the effort!

6. LET US PRAY…

Nyemus maximus naman kasi, kaya ka nga nagsimba ay para magdasal.  Hindi comedy club ang simbahan, ineng!  Wala kang binayarang 300 pesos cover charge para mag-abang ka ng patok na jokes ni Pads.  Limampiso na nga lang ang limos mo, masama pa ang loob mo.  Andami mong pwedeng ipagdasal:  ang family mo, unang una yan syempre.  Ang mga maysakit, mga mahihirap, mga inuusig, mga mamamatay na, ang mga nanghihina ang faith, ang mga baliw, ang mga call center agents, etc.  Pagdasal mo na rin si Pads na sana eh mag-improve na ang homily niya.  Pagdasal mo ang choir at ang organista, “sapagkat di nila nalalaman ang kanilang ginagawa.”  Ipagdasal mo si Gloria o kaya ang future leaders of the country.  Ang sarili mo rin syempre, na sana exempted ka na sa Hell.  Basta occupy yourself with prayer.  Kaya nga may mga moments of silence ang Misa o Worship Service eh para maisingit mo ang mga personal na dasal mo sa community prayers.    The point is, be present, be prayerful, be Christian… terebinth… parousia… nakakapagpabagabag… blah.. .blah… blah… mumble… mumble…  mumble… hmmm….

ZZzzzzz….  huh?!  Tapos na pala?  Eymen!

* * * * *

At syempre pa, ang gulat na gulat nating Stain Glass Window of the Day ay ito:

Ito ay nalitratuhan ko sa Cornaro Chapelle of Sta. Maria della Vittoria, sa Rome, Italy na pinapatakbo ng mga Discalced Carmelites.   Syempre pa, ang nakalarawan ay si Sta. Theresa of Avila, ang foundress ng mga Discalced Carmelites na kung titingnan mo eh nakamulagat ng husto.  Ito ay dahil isa siyang mystic, o sa simpleng salita, nagisnan niya ang mukha ng Diyos sa lalim ng kanyang panalangin.  Kaya naman di kataka-taka na natanghal siya bilang kauna-unahang babaeng Doctor of the Church sa tulis at bangis ng kanyang mga panulat tungkol sa panalangin.  Alam ko na di na kayo interesadong basahin pero eto:  alam nyo bang sa ilalim ng stainglass na ito ay kontrobersyal na sculpture ni Bernini na Ecstacy of St. Theresa? 

Ipinagbawal noong unang panahon na makita ng mga seminarista ang estatwang ito kasi it depicts St. Theresa on spiritual… uhhhmmm, orgasm.  Sinipat-sipat kong maigi ang sculpture pero di ko talaga makita ang orgasm na part. Siguro kasi dahil virgin pa ako. 

Anyway, kung binasa (o pinanood) ninyo ang Angels and Demons ni Dan Brown, ang estatwang ito ang “third altar of science” ng mga Illuminati.  So far, wala naman akong naabutang Illuminatus na nagnonobena o nagtitirik ng kandila doon.

God bless!